Partnerzy serwisu:

Data orzeczenia: 2021-06-21   orzeczenie prawomocne
Data wpływu: 2021-05-21
Sąd: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Sędziowie:
Elżbieta Lemańska
Elżbieta Trykoszko
Grażyna Gryglaszewska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem: 6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Hasła tematyczne: Administracyjne postępowanie,  Budowlane prawo
Skarżony organ: Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Treść wyniku: Uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy: Dz.U. 2020 poz 256 art. 105 par. 1, Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - t.j.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 czerwca 2021 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. J. i R. J. na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zagospodarowania części działki I. Uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...]. II. Zasądza od P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz K. i R. J. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego.

UZASADNIENIE

Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.

W piśmie z 8 października 2020 r. A. K. i K. J. zawiadomili Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. o utwardzeniu działki nr geod. [...] i [...] przy ul. D. w m. J. gm. W., których właścicielem jest M. M., i wnieśli o sprawdzenie stanu prawnego tego utwardzenia.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. przeprowadził w dniu 28 października 2020 r. kontrolę na działce nr [...] i stwierdził, nie są prowadzone żadne roboty budowlane. Na działce tej wykonane jest częściowe jej utwardzenia z użyciem wyrobów budowlanych:

1. z kostki brukowej i betonowych elementów rynnowych odwadniających; utwardzenie o wymiarach ok. 1,5 x 42,0 m; na długości działek nr [...] i [...] (stanowiących własność K. i R. J.) - przy czym organ pierwszej instancji prowadzi odrębne postępowanie naprawcze w tym zakresie pod nr sprawy [...]. Postępowanie to organ zakończył decyzją z [...] grudnia 2020 r., którą nakazał R. i K. J. rozbiórkę utwardzenia. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją ostateczną z [...] marca 2021 r. nr [...]. Żadna ze stron - do dnia wydania niniejszego rozstrzygnięcia - nie złożyła skargi do WSA w B.;

2. z betonowych płyt ażurowych na długości wyjazdu z garażu; utwardzenie o wymiarach ok. 1,20 x 9,0 m; przy granicy z działką [...] (stanowiącej własność A. i M. K.) - organ pierwszej instancji prowadzi odrębne postępowanie naprawcze w tym zakresie pod nr sprawy [...]. Postępowanie to zakończono decyzją z [...] grudnia 2020 r., którą nakazano M. i A. K. rozbiórkę utwardzenia. Organ odwoławczy decyzją z [...] lutego 2021 r. nr [...] utrzymał w mocy tę decyzję. Jedna ze stron złożyła skargę do WSA w B. na tę decyzję.

Wskazano również, że w sprawie działki nr [...] organ pierwszej instancji prowadzi odrębne postępowanie i postanowieniem z [...] stycznia 2021 r. nr [...] wstrzymał M. M. prowadzenie robót budowlanych na tej działce w zakresie wykonanego utwardzenia tej działki. Organ odwoławczy w postępowaniu zażaleniowym zainicjowanym przez K. i R. J., postanowieniem z [...] marca 2021 r. utrzymał w mocy to postanowienie. Żadna ze stron - do dnia wydania niniejszego rozstrzygnięcia - nie złożyła skargi do WSA w B.

Odnośnie zagospodarowania pozostałej części działki nr [...] (nieobjętej ww. postępowaniami) organ ustalił, że z głównego ciągu pasa (wykorzystywanego jako dojazd do przyległych działek) zieleń została usunięta i obecnie tę część działki pokrywają piaski i żwiry o różnym stopniu zagęszczenia. Działkę nr [...] pokrywają ponadto pasy zieleni o szerokości ok. 1,0 zlokalizowane wzdłuż krawędzi tej działki. Organ nie stwierdził na pozostałej części działki istnienia obiektu budowlanego (art. 3 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane) z wbudowanymi wyrobami budowlanych oraz nie stwierdził na tej działce budowy (art. 3 pkt 6) ani też prowadzenia robót budowlanych (art. 3 pkt 7). Wobec powyższego stwierdził, że brak jest podstaw do dalszego działania i stąd decyzją z [...] stycznia 2021 r. nr [...], na mocy art. 105 § 1 K.p.a., umorzył postępowanie administracyjne dotyczące zagospodarowania części działki nieobjętej postępowaniami [...] i [...].

Od powyższej decyzji odwołania złożyli M. i A. K., A. K. oraz K. i R. J. We wszystkich odwołaniach zarzucono brak ustaleń faktycznych co do ilości i wielkości utwardzeń znajdujących się na działce nr [...]. Podniesiono, że organ ograniczył się jedynie do utwardzeń zgłoszonych wcześniej przez właścicielkę terenu, pomijając inne wykonane przez nią utwardzenia. Wskazano, że utwardzenie w postaci ażurowej kratki betonowej wykonane jest naprzeciwko wjazdu na działkę [...], utwardzenie w postaci asfaltu na podbudowie betonowej zakończonego krawężnikiem betonowym wykonane jest przy wjeździe na działkę [...] od strony ul. D. oraz utwardzenie przed wjazdem na działkę [...] wykonane jest w postaci wysypanego gruzu zagęszczonego mechanicznie. Na potwierdzenie powyższego do odwołania K. i R. J. dołączono zdjęcia wszystkich utwardzeń w obrębie działki nr [...].

P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z [...] marca 2021 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy podał, że postępowanie administracyjne dotyczące wykonanych utwardzeń na działce [...] zostało zakończone decyzją z [...] lutego 2021 r. nakazującą inwestorom M. i A. K. rozbiórkę utwardzenia części działki wykonanego na nieruchomości nr geodezyjnym [...] tj. pasa o wymiarach 9 m x 1,3m = 11,7m2; oraz decyzją z [...] marca 2021 r. nakazującą inwestorom R. i K. J. rozbiórkę utwardzenia części działki nr geod. [...] (chodnik o wymiarach ok. 42,0 m x 1,5 m = 63,0 m2), wykonanego głównie z kostki brukowej. Pozostała część działki nr [...] (1319 m2 -11,7 m2 - 63,0 m2 = 1244,3 m2) była przedmiotem niniejszego postępowania. Z uwagi na fakt, że organ pierwszej instancji nie stwierdził na tej części istnienia obiektu budowlanego z wbudowanymi wyrobami budowlanych oraz nie stwierdził na tej działce budowy ani też prowadzenia robót budowlanych brak było podstaw do dalszego działania organów nadzoru budowlanego. Stąd zasadnie umorzono postępowanie. Odnosząc się do zarzutu nie uwzględnienia wszystkich utwardzeń istniejących na działce nr [...] stwierdzono, że jest on niezasadny i jeszcze raz wskazano, że organ pierwszej instancji nie stwierdził na pozostałej części działki [...] istnienia obiektu budowlanego z wbudowanymi wyrobami budowlanych oraz nie stwierdził na tej działce budowy ani też prowadzenia robót budowlanych. Wskazano, że inwestorami utwardzeń części działki nr [...] są różne podmioty obowiązane do wykonania nałożonych na nie obowiązków. Organ pierwszej instancji prowadził inne postępowania administracyjne dotyczące utwardzeń na tej działce wykonanych przez innych inwestorów, a skarżący jako strony tych postępowań w nich uczestniczyli i o podejmowanych czynnościach byli informowani. Końcowo odnosząc się do zarzutu dotyczącego "systematycznego parkowania pojazdów na działce [...]" wskazano, że kwestie te nie podlegają przepisom ustawy - Prawo budowlane oraz nie należą do kompetencji organów nadzoru budowlanego i powinny być zgłaszane do właściwych organów ścigania albo służb porządkowych.

Skargę od tej decyzji do sądu administracyjnego wnieśli K. i R. J. i zarzucili naruszenie:

- art. 80 K.p.a., przez jego niezastosowanie, gdyż organ nie uwzględnił wszystkich materiałów dowodowych dostarczonych przez strony;

- art. 105 K.p.a., przez błędne zastosowanie, gdyż organ umorzył postępowanie pomimo licznych materiałów dowodowych wskazujących błędy organu pierwszej instancji dostarczonych przez strony postępowania;

- art. 77 § 1 – 3 K.p.a., przez ich nie zastosowanie, nie zebranie wystarczających dowodów w sprawie, nie przesłuchanie świadków.

Wskazując na powyższe naruszenia skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym a także o zasądzenie na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi zarzucono, że organ odwoławczy nie zweryfikował stanu faktycznego i nie wypowiedział się w temacie:

- utwardzenia działki rolnej o szerokości 5 m i długości ponad 40 m wykonanego z łamanego kruszonego kamienia - sprawa zakończona decyzją z [...] marca 2021 r. lecz w stosunku do przedmiotowego utwardzenia organ ostatecznie nie zajął stanowiska;

- utwardzenia w postaci ażurowej kratki betonowej znajdującej się przed wjazdem na działkę o nr geod. [...] (wykonanego dokładnie w identyczny sposób jak przed wjazdem na działkę [...], które to utwardzenie decyzją z [...] lutego 2021 r. sklasyfikowano jako samowola budowlana i nakazano rozbiórkę). Skarżący podnieśli, że jest dla nich niepojęte jak jedno z identycznych utwardzeń wykonanych na tej samej nieruchomości jest samowolą budowlaną, drugie natomiast nie jest obiektem budowlanym i nie podlega pod przepisy prawa budowlanego;

- utwardzenia wykonanego z kruszywa betonowego przed wjazdem na działkę rolną [...] (notorycznie wykorzystywanego jako miejsca postojowe – parking, na co został przedstawiony rzetelny materiał dowodowy, również z postępowań innych organów). Skarżący podnieśli, że lokalizacja miejsc postojowych podlega pod przepisy ustawy - Prawo budowlane i rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W związku z tym powinnością organu nadzoru budowlanego jest zajęcie stanowiska w tej kwestii. Odsyłanie w tej sprawie do innych, nieokreślonych organów jest sprzeczne z art 61 K.p.a.;

- utwardzenia w postaci asfaltu na podbudowie betonowej przy zjeździe z działki [...] na działkę [...] zakończonego krawężnikiem betonowym (w stosunku do części tego utwardzenia prowadzone było postępowanie zakończone postanowieniem z [...] marca 2021 r. nakazującym legalizacje ww. obiektu). Zarzucono, że organ zupełnie pominął fakt, że utwardzenie znajduje się na dwóch różnych nieruchomościach i zalegalizowanie utwardzenia tylko na jednej działce nie doprowadzi do stanu zgodnego z prawem. W postępowaniu tym również błędnie została przyjęta lokalizacja krawężnika betonowego. Organ nakazał jego legalizacje na działce [...] gdzie faktycznie go nie ma, co jest absurdem w tej sprawie;

- organ pierwszej instancji podczas kontroli stwierdził, że nieruchomość [...] jest wykorzystywana jako dojazd do przyległych działek, zieleń została usunięta i obecnie tę część działki pokrywają piaski i żwiry o różnym stopniu zagęszczenia. Organ odwoławczy w postępowaniach [...] i [...] utrzymuje, że badane utwardzenia zostały wykonane na działce rolnej RVI,RV,RVb. Natomiast wnioski z przeprowadzonej kontroli zdecydowanie temu przeczą. Przez właściciela nieruchomości [...] zostały przeprowadzone prace ziemne stanowiące prace przygotowawcze przed budową drogi. Właściciel terenu wystosował w stosunku do właścicieli władnych nieruchomością [...] żądanie pokrycia kosztów budowy drogi, zdradzając swoje zamiary. Urząd był o tym informowany przez K. J. w postępowaniu zakończonym decyzją [...]. Prace przygotowawcze stanowią element procesu budowy, a budowa drogi (art 3 pkt 3) na działce rolnej wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Milcząca postawa organu w tej kwestii jest nie do zaakceptowania

W ocenie skarżących tak sprzeczne informacje w stosunku do materiałów przedstawionych przez PINB nie mogły pozostać niezauważone przez WINB i powinny być powtórnie zweryfikowane w należyty sposób. W ocenie skarżących nie do przyjęcia jest, że organ prowadząc postępowanie w sprawie utwardzeń na nieruchomości [...] nie rozpatruje stanu zagospodarowania całej nieruchomości a wypowiada się tylko na temat legalności dwóch utwardzeń kontrolowanych na wniosek M. M., właścicielki nieruchomości. Niezauważenie, pominięcie bądź błędne rozstrzygnięcie na korzyść M. M. pozostałych utwardzeń, w ocenie skarżących, odbierane jest jako ewidentnie stronnicze podejście organów do niniejszej sprawy.

Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo podniósł, że materiał fotograficzny dołączony na etapie postępowania odwoławczego nie zawiera daty jego sporządzenia, stąd nie może stanowić wiarygodnego materiału dowodowego podważającego ustalenia organu pierwszej instancji. Z materiału dowodowego zgormadzonego przez organ pierwszej instancji, w szczególności z materiału fotograficznego z 28 października 2020 r. nie wynika zaś, aby na działce [...] znajdowały się inne utwardzenia niż te które były objęte odrębnymi postępowaniami.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem kontroli sądu jest decyzja wydana na postawie art. 105 § 1 K.p.a. o umorzeniu postępowania administracyjnego.

Zgodnie z art. 105 § 1 K.p.a., gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części. Określona w art. 105 § 1 K.p.a. przesłanka umorzenia postępowania administracyjnego, tj. przesłanka bezprzedmiotowości tego postępowania, występuje wówczas gdy brak jest jednego z konstytutywnych elementów materialnego stosunku prawnego, tj. brak podmiotu i przedmiotu postępowania, a także zaistnienia innych okoliczności wywołujących podobny skutek, powodujący, że nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Z bezprzedmiotowością postępowania mamy do czynienia w szczególności wówczas, gdy strona rezygnuje z ubiegania się o rozstrzygnięcie określonej treści; gdy przyznanie określonego uprawnienia stało się zbędne lub gdy organ administracyjny stwierdzi oczywisty brak podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy; gdy sprawa, która miała być załatwiona w drodze decyzji, albo nie miała charakteru sprawy administracyjnej jeszcze przed datą wszczęcia postępowania, albo utraciła charakter sprawy administracyjnej w toku postępowania, przestała być regulowana przepisami dającymi podstawę do wydania decyzji administracyjnej.

Jeśli natomiast istnieje stan faktyczny podlegający konkretyzacji przez organ administracji publicznej, na wniosek strony lub z urzędu, a strony są zainteresowane uzyskaniem decyzji merytorycznej po dokładnym ustaleniu okoliczności faktycznych postępowanie nie może być uznane za bezprzedmiotowe. Umorzenie postępowania administracyjnego jest orzeczeniem formalnym, kończącym postępowanie bez merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Przepis art. 105 § 1 K.p.a. nie powinien być więc interpretowany rozszerzająco, a umorzenie postępowania powinno być traktowane jako środek ostateczny, mający zastosowanie tylko w tych sytuacjach, kiedy nie ma możliwości podjęcia merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Celem postępowania administracyjnego jest bowiem załatwienie sprawy przez wydanie decyzji, rozstrzygającej sprawę co do istoty. Temu powinna służyć działalność orzecznicza administracji publicznej zmierzająca do konkretyzacji praw i obowiązków wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów prawa (vide: wyrok NSA z 23 stycznia 2018 r., II OSK 853/16, pub. CBOSA).

W ocenie sądu, w rozpoznawanej sprawie, organ pierwszej instancji poprzez wydanie decyzji o umorzeniu postępowania uchylił się od merytorycznego rozpatrzenia sprawy, zaś organ drugiej instancji taki sposób załatwienia sprawy zaakceptował.

Jak wynika z akt sprawy, skarżący K. J. i A. K. w piśmie z 8 października 2020 r. zwrócili się do organu pierwszej instancji o przeprowadzenie kontroli w zakresie utwardzenia działki nr geod. [...] przy ul. D. w m. J., gm. W., których właścicielem jest M. M. Organy bazując na ustaleniach poczynionych podczas kontroli przeprowadzonej dniu 28 października 2020 r. stwierdziły, że jedynymi utwardzeniami wykonanymi na przedmiotowej działce są utwardzenia, odnośnie których toczyły się już postępowania administracyjne zakończone decyzjami o rozbiórce. A mianowicie decyzją z [...] grudnia 2020 r. wydaną w sprawie [...] nakazano K. i R. J. rozbiórkę utwardzenia wykonanego z kostki brukowej i betonowych elementów rynnowych odwadniających o wymiarach ok. 1,5 x 42,0 m; na długości działek nr [...] i [...] oraz decyzją z [...] grudnia 2020 r. wydaną w sprawie [...] nakazano M. i A. K. rozbiórkę utwardzenia wykonanego z betonowych płyt ażurowych na długości wyjazdu z garażu; o wymiarach ok. 1,20 x 9,0 m; przy granicy z działką [...]. Organy stwierdziły, że na pozostałej części działki nr [...] z głównego ciągu pasa (wykorzystywanego jako dojazd do przyległych działek) nie ma innych obiektów budowlanych z wbudowanymi wyrobami budowlanymi oraz, że nie ma budowy a także nie są prowadzone roboty budowlane.

Tymczasem z treści odwołań wynika, że oprócz utwardzeń w stosunku do których prowadzone były ww. postępowania administracyjne na działce [...] wykonane są także utwardzenia: w postaci ażurowej kratki betonowej naprzeciwko wjazdu na działkę [...]; w postaci asfaltu na podbudowie betonowej zakończonego krawężnikiem betonowym przy wjeździe na działkę [...] od strony ul. D.; w postaci wysypanego gruzu zagęszczonego mechanicznie przed wjazdem na działkę [...]. Powyższe potwierdza dokumentacja fotograficzna. Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę stwierdził, że zdjęcia nie mogą mieć mocy dowodowej, gdyż nie została wskazana data ich wykonania.

Odnosząc się do powyższego podkreślić należy, że przepisy art. 7, art. 8, art. 11, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 3 K.p.a. nakazują organom wyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy po wyczerpującym zebraniu, rozpatrzeniu i ocenie całego materiału dowodowego oraz kierowanie się przy tym zasadą prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej. Ponadto, elementy powyższe mają znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji. Obowiązkiem każdego organu administracji publicznej jest zatem wyczerpujące wskazanie okoliczności faktycznych i prawnych, którymi kierował się przy podejmowaniu rozstrzygnięcia. W szczególności uzasadnienie winno zawierać ocenę zebranego w postępowaniu materiału dowodowego, dokonaną przez organ wykładnię stosowanych przepisów oraz ocenę przyjętego stanu faktycznego w świetle obowiązującego prawa. Nieustalenie przez organy w ramach toczącego się postępowania lub pominięcie w uzasadnieniu decyzji okoliczności faktycznych, mogących mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, może stanowić przesłankę do uznania naruszenia przez organ przepisów o postępowaniu administracyjnym w stopniu wywierającym istotny wpływ na wynik sprawy. Dopiero bowiem, gdy stan faktyczny sprawy jest niewadliwie ustalony możliwym jest dokonanie właściwej wykładni prawa materialnego i jego należytego zastosowania.

W procedurze dochodzenia do prawdy materialnej kluczowe znaczenie ma, nałożony art. 77 § 1 K.p.a. obowiązek zebrania i rozpatrzenia pełnego materiału dowodowego. Realizacja tego obowiązku ma miejsce na dwóch płaszczyznach. Po pierwsze, polega on na przeprowadzeniu postępowania dowodowego co do wszystkich okoliczności stanowiących fakty prawotwórcze, a więc takich, z którymi w świetle przepisów obowiązującego prawa związane są określone skutki prawne. Po drugie, zebrany materiał dowodowy powinien znaleźć pełne odzwierciedlenie w uzasadnieniu faktycznym decyzji. Ustosunkowanie się w nim tylko do pewnych dowodów, a pominięcie milczeniem innych - którym odmówiono wiarygodności - przesądza, że organ nie rozpatrzył wyczerpująco zebranego w sprawie materiału (vide: wyrok NSA z 28 sierpnia 1981 r., SA/Wr 87/81, ONSA 1981, nr 2, poz. 80). Organ ma obowiązek wszechstronnej oceny okoliczności konkretnego przypadku, zwłaszcza zaś odniesienia się i oceny tych dowodów i okoliczności, które podnosi strona. Jeżeli organ nie wyjaśnia, pomimo sugestii strony, określonej okoliczności, to jego działania należy traktować w takim przypadku jako dowolne. Nieustosunkowanie się przez organ do niektórych dowodów, zwłaszcza zaś tych zgłaszanych przez stronę, może budzić wątpliwości co do prawidłowości oceny całości materiału dowodowego, jaki stanowi podstawę rozstrzygnięcia organu.

W uzasadnieniu organ nie może zatem pominąć jakiegokolwiek z przeprowadzonych w sprawie dowodów. Nie wypełnia przy tym obowiązku dokonania oceny na podstawie całokształtu materiału dowodowego sytuacja, w której organ twierdzi, że jakaś okoliczność została udowodniona a w materiale dowodowym utrwalonym w aktach sprawy brak dowodu na jej potwierdzenie. Obowiązku tego nie wypełnia także sytuacja, gdy w aktach znajdują się dowody które zaprzeczają danej okoliczności i nie można przekonywająco tej sprzeczności wyjaśnić. Taki stan rzeczy wskazuje bowiem na luki w materiale dowodowym, a w konsekwencji na konieczność podjęcia dalszego postępowania dowodowego, skierowanego na wyjaśnienie występujących w materiale dowodowym sprzeczności (vide: wyrok NSA z 7 kwietnia 1982 r., II SA 372/82, ONSA 1982, nr 1, poz. 33).

Odnosząc powyższe uwagi do rozpatrywanej sprawy sąd uznał, że organy nie wywiązały się powyższych obowiązków. Rozpatrując sprawę niniejszą organy zupełnie zignorowały wskazywane w odwołaniach rozbieżności w ustalonym stanie faktycznym. Jeszcze raz podnieść należy, że wskazywano w nich na utwardzenia działki [...]: naprzeciwko wjazdu na działkę [...]; przy wjeździe na działkę [...] od strony ul. D. oraz przed wjazdem na działkę [...]. Nadto jak podniesiono w skardze utwardzenie na wysokości działki nr [...] zostało wykonane dokładnie w identyczny sposób jak przed wjazdem na działkę [...], które to utwardzenie decyzją z [...] lutego 2021 r. sklasyfikowano jako samowola budowlana i nakazano rozbiórkę. Rozpoznając sprawę ponownie organy przeprowadzą postępowanie wyjaśniające z zachowanie reguła postępowania administracyjnego, tj. w sposób wykluczający rozbieżności co do ilości utwardzeń na działce [...] (poza tymi odnośnie których orzeczono rozbiórkę, tj. na długości działek [...] i [...] oraz [...]). Nadto organy będą miały na uwadze, że toczy się odrębne postępowanie odnośnie utwardzenia działki [...] a odnośnie utwardzenia działki [...] na długości działki [...] został wydany wyrok w sprawie [...] oddalający skargę M. M. na postanowienie PWINB w B. z [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia postanowienia wstrzymującego prowadzenie robót budowlanych i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. Końcowo jeszcze raz należy podkreślić, że wydanie decyzji o umorzeniu postępowania zawsze winno być dokonywane z dużą ostrożnością i po rzetelnej analizie stanu prawnego i faktycznego sprawy, przyjmując za regułę brak przeszkody do wszczęcia postępowania.

Mając na uwadze powyższe sąd, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 135 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji. Na podstawie art. 200 i art. 205 § 1 P.p.s.a. sąd zasądził od organu na rzecz skarżących kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w postaci wpisu sądowego od skargi. Sprawa została rozpoznana w trybie uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 2 P.p.s.a.