Partnerzy serwisu:
Zbliżający się koniec roku jest okresem, w którym szereg zamawiających zamierza dokonać zakupu bonów towarowych przeznaczonych dla zatrudnianych pracowników. Jednostki zobowiązane do stosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych wyboru wykonawcy, który sprzeda bony towarowe, muszą dokonać w wyniku przeprowadzenia procedur określonych w tej ustawie.

Ze względu na zmiany przepisów artykuł jest nieaktualny Sprawdź najnowsze zmiany w Prawie zamówień publicznych

Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartości 14.000 optymalnym rozwiązaniem jest przeprowadzenie procedury wyboru podmiotu, który dostarczy bony towarowe, w trybie przetargu nieograniczonego. Zamawiający może w tym trybie określić różne kryteria oceny ofert, co biorąc pod uwagę wymogi zawarte w ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 1993 r. Nr 47 poz. 211 z późn. zm.) ma bardzo istotne znaczenie.

Zgodnie z aktualnie obowiązującym brzmieniem art. 15 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, czynem nieuczciwej konkurencji jest między innymi utrudnianie dostępu do rynku poprzez:

W świetle wyżej wskazanych przepisów prowadząc postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego zamawiający nie może przyjmować jako jedynego kryterium oceny ofert kryterium "ceny bonów towarowych". Po za ceną sprzedaży bonów kryterium oceny może być np.:

Również znaczenie kryterium "cena sprzedaży bonów" nie musi mieć decydującego znaczenia. Jak pokazuje dotychczasowa praktyka, co do zasady wykonawcy oferują sprzedaż bonów towarowych po cenach nominalnych. Jedynym elementem różnicującym składane oferty są zatem pozostałe kryteria, którym najczęściej jest liczba placówek realizujących bony.

Środki z funduszu socjalnego a obowiązek stosowania Prawa zamówień publicznych.

Część zamawiających podnosi w wątpliwość, czy w przypadku gdy zakup bonów opłacany jest ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych koniecznym jest ogłaszanie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

Celem rozstrzygnięcia przedmiotowego zagadnienia należy odnieść się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70 poz. 335 z późn. zm.). Wskazana ustawa w art. 8 ust. 2 stanowi, że zasady przeznaczania środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej oraz zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z tegoż funduszu ustala pracodawca w regulaminie uzgodnionym z zakładowymi organizacjami związkowymi.

Środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych utworzonego przez podmiot zobowiązany do stosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych podlegają przepisom tej ustawy jeżeli przeznaczone są na realizację dostaw, usług lub robót budowlanych .

W przypadku gdy środki pochodzące z odpisu określonego w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zostają przeznaczone na działalność socjalną związaną np. z:

udzielaniem pomocy finansowej uprawnionym pracownikom,

udzielaniem pożyczek,

dofinansowaniem różnych form wypoczynku pracowników,

czyli na wydatki nie będące usługą , dostawą lub robotą budowlaną do ich wydatkowania nie stosuje się procedur określonych w ustawie Prawo zamówień publicznych..

Natomiast przeznaczenie środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych między innymi na zakup:

bonów towarowych,

paczek dla dzieci,

sprzętu sportowego,

skutkuje powstaniem obowiązku stosowania przepisów określonych w ustawie Prawo zamówień publicznych.

Podstawa prawna:

ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 1993 r. Nr 47 poz. 211 z późn. zm.),

ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70 poz. 335 z późn. zm.),

ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 164 poz. 1163 z późn. zm.).