Partnerzy serwisu:
Zamawiający, podejmując decyzję o przeprowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, ma obowiązek zbadać, czy przedmiot zamówienia jest podzielny, czy podział zamówienia na części znajduje swoje racjonalne uzasadnienie i czy podział zamówienia przyniesie lub może przynieść wymierne korzyści finansowe.

Powyższe wynika z dyspozycji art. 91 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, który obliguje zamawiającego do wskazania w dokumentach zamówienia powodów niedokonania podziału zamówienia na części.

Ostateczna decyzja dotycząca podziału zamówienia na części należy do wyłącznej decyzji zamawiającego.

Zgodnie z piśmiennictwem dotyczącym zamówień publicznych decyzja o braku podziału zamówienia na części musi wskazywać na brak wpływu dzielenia zamówienia na zwiększenie konkurencyjności wśród podmiotów ubiegających się o uzyskanie zamówienia publicznego.

Umożliwienie wykonawcom składania ofert częściowych jest jednym z podstawowych instrumentów prawnych, mającym przeciwdziałać nadmiernej agregacji zamówień, ma sprzyjać dywersyfikacji, a tym samym minimalizowaniu ryzyka występowania na rynku zamówień publicznych patologicznych sytuacji, w których możliwość złożenia oferty na realizację zamówienia ograniczona jest do jednego lub do wąskiego grona wykonawców. Takie sytuacje stanowią niewątpliwie naruszenie zasady konkurencyjności i równego traktowania wykonawców.

Zasada uczciwej konkurencji jako ograniczenie swobody podziału zamówienia przez zamawiającego

Zatem swoboda zamawiającego o podziale zamówienia na części jest ograniczona zasadą uczciwej konkurencji. W konsekwencji zamawiający zobowiązany jest wykazać czy w konkretnych okolicznościach decyzja co do podziału zamówienia, co do ilości części nie naruszy konkurencji poprzez ograniczenie możliwości ubiegania się o zamówienie w szczególności przez mikro i małe przedsiębiorstwa.