Partnerzy serwisu:
Zamawiający kształtując warunek udziału w przetargu odnoszący się do posiadania przez wykonawcę polisy powinien tak określić jej wysokość, aby nie narazić się na zarzut naruszenia zasad zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.

Obowiązany jest także zachować niezbędną równowagę pomiędzy jego interesem, polegającym na uzyskaniu rękojmi należytego wykonania zamówienia publicznego, a interesem poszczególnych wykonawców, których nie wolno, poprzez wprowadzanie nadmiernych i wygórowanych wymagań, eliminować z udziału w postępowaniu.

Zamawiający ma prawo wymagać od wykonawców ubiegających się o uzyskanie zamówienia publicznego, aby przedstawili w składanej ofercie polisę ubezpieczeniową w zakresie prowadzonej działalności. Wymagana wartość polisy nie może jednak w sposób nadmierny odbiegać od wartości udzielanego zamówienia.

Wskazać należy, iż zamawiający opisując warunek posiadania przez wykonawcę ubezpieczenia oc oraz ustalając wysokość sumy gwarancyjnej nie może naruszać zasady uczciwej konkurencji. Zamawiający nie może określać sumy gwarancyjnej w wysokości nieznajdującej uzasadnienia w rodzaju, zakresie lub specyfice przedmiotu zamówienia. Niedopuszczalne jest określenie wysokiej sumy gwarancyjnej wyłącznie w celu ograniczenia dostępu do zamówienia wykonawcom, którzy posiadają ubezpieczenie oc z mniejszą sumą gwarancyjną i byliby w stanie wykonać zamówienie.

Zamawiający winien warunki w zakresie wysokości polisy powiązać ze sposobem spełnienia świadczenia (rozproszenie), terminem wykonania (rozłożenie w czasie), gdyż te elementy składają się na charakterystykę przedmiotu zamówienia. Przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych nakazują ustalenie warunków ubiegania się o zamówienie, tak by były one proporcjonalne do przedmiotu zamówienia. "Proporcjonalny" tzn. mający określony stosunek części do całości, zachowujący proporcje z czymś porównywanym. Przyjęcie definicji językowej jednakże nie wnosi oczekiwanej wskazówki co do dokonywania konkretyzacji warunków, gdyż przy założeniu, że warunek jest związany z przedmiotem zamówienia, zawsze pozostaje on w jakiejś proporcji w stosunku do niego. Dlatego też niezbędne wydaje się interpretowanie określenia "proporcjonalny" przez pryzmat dorobku prawa wspólnotowego i orzeczeń ETS, gdzie przymiotnik "proporcjonalny" używany jest w znaczeniu "zachowujący właściwą proporcję". Warunek proporcjonalny więc to tyle co warunek nienadmierny. W wyroku z dnia 16 września 1999 r., C-414/97, Komisja Wspólnot Europejskich v. Królestwo Hiszpanii, ETS wskazał, że ocena, czy podjęte środki są zgodne z TWE. wymaga tzw. testu proporcjonalności, czyli wykazania, że podjęte działania są adekwatne i konieczne do osiągnięcia wybranego celu. W wyroku z dnia 27 października 2005 r., C-234/03. Contse SA, Vivisol Srl, Oxigen Salud SA v. Instituto National de Gestión Sanitaria (Ingesa), (ECR 2005, nr l OB, póz. 1-09315), ETS uznał za nieproporcjonalny warunek posiadania potencjału technicznego, gdyż żądanie zamawiającego wykazania się przez wykonawcę potencjałem było nadmierne w stosunku do przedmiotu zamówienia.

Generalizując wyżej wskazane zasady można przyjąć za prawidłowe stanowisko, że w przypadku gdy wartość wymaganej polisy jest wyższa od wartości zamówienia mamy do czynienia z warunkiem nieproporcjonalnym i wykraczającym poza konieczność osiągnięcia zamierzonego celu w postaci należytego wykonania zamówienia.

Dodatkowo wskazać należy, że konkretyzacja opisu w zakresie posiadania polisy powinna uwzględniać specyfikę przedmiotu zamówienia, przede wszystkim warunki płatności, termin i sposób wykonania umowy w sprawie zamówienia publicznego (patrz wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 23 marca 2010 r. sygn. akt: KIO/UZP299/10.

Zgodnie z wyrokiem KIO zamawiający nie ma prawa do uznaniowości w kształtowaniu swoich wymagań odnośnie wartości polisy jaką musi posiadać wykonawca. Określanie wadliwych, zbyt wygórowanych, abuzywnych wymagań przez zamawiającego w zakresie polisy ubezpieczeniowej stanowi naruszenie przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych.