Partnerzy serwisu:
Zamawiający musi przestrzegać wymogu wprowadzenia zmiany terminu związania ofertą określonego w treści SWZ.

Zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zamówienia publicznego jest związany ofertą do upływu terminu określonego w specyfikacji warunków zamówienia (SWZ) poprzez wskazaną przez zamawiającego datę dzienną, jednak nie dłużej niż: 

  1. 30 dni dla zamówień poniżej progów unijnych, tzw. procedura krajowa, 
  2. 90 dni dla zamówień powyżej progów unijnych, których wartość jest niższa niż 20.000.000 € (roboty budowlane), 10.000.000 € (dostawy, usługi), 
  3. 120 dni dla zamówień o wartości równej lub wyższej niż wskazana w lit. b) powyżej.    

W związku z powyższym należy przyjąć, że swoboda zamawiającego w określaniu terminów związania ofertą doznaje ograniczenia do okresu wyznaczonego w wyżej wskazanych przepisach Prawa zamówień publicznych (art. 220 ust. 1 oraz art. 307 ust. 1). 

Okres związania ofertą jest wyznaczany przez zamawiającego począwszy od dnia upływu terminu składania ofert do konkretnej wskazywanej przez niego daty końca tego okresu. Brak jest tym samym uprawnienia do określania przez zamawiającego dłuższego terminu oraz wymagania, aby wykonawcy byli związani ofertą dłużej niż na to pozwalają przepisy ustawy Pzp. 

Zamawiający powinni przestrzegać dyspozycji art. 220 ust. 2 oraz art. 307 ust. 1 ustawy Pzp, nie wyznaczając dłuższych (wyznaczenie terminu krótszego niż maksymalny nie stanowi naruszenia przepisów ustawy Pzp) niż wynikające ze wskazanych przepisów terminów związania ofertą, gdyż wyznaczenie dłuższych terminów stanowi naruszenie ustawy Pzp. 

Przedłużenie terminu związania ofertą: kiedy i jak zamawiający może zainicjować?

Do przedłużenia terminu związania ofertą może dojść wyłącznie wtedy, gdy czynność taką zainicjuje zamawiający, do czego uprawniony jest on jednokrotnie w określonym ustawą terminie, tj. przed upływem terminu związania ofertą. Wezwanie o przedłużenie terminu związania ofertą kierowane jest do wszystkich wykonawców, co potwierdza np. wyrok Krajowej Izy Odwoławczej z dnia 2 sierpnia 2021 r., sygn. akt: KIO 1905/21.