Partnerzy serwisu:
Eksmisje są już możliwe do wykonania. Jak zmieniły się przepisy i od kiedy obowiązują?

Dotychczas przepisy prawa uniemożliwiały sprzedaż licytacyjną w toku egzekucji prowadzonej przez komornika sądowego, lokali mieszkalnych i nieruchomości zabudowanych budynkiem mieszkalnych, które służyły zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika. Wierzyciele byli zmuszeniu do oczekiwania na ściągnięcie swoich należności od dłużników. Często okazywało się, że jedynym skutecznym sposobem egzekucji, była egzekucja z nieruchomości lub lokalu mieszkalnego. Wierzyciele momentami byli bezradni. Zakaz sprzedaży negatywnie odbił się na tej grupie, która powinna mieć możliwość zaspokojenia się z majątku dłużnika. Sytuacja taka trwała prawie 2 lata.

Zgodnie z dotychczas obowiązującym art. 952 (1) § 5 Kodeksu postępowania cywilnego, licytacji lokalu mieszkalnego lub nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, które służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika, nie przeprowadza się w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz 90 dni po jego zakończeniu. Obecnie sytuacja ta uległa zmianie. Na mocy art. 2 ustawy z dnia 8 kwietnia 2022 r. o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 830) - art. 952 (1) § 5 Kodeksu postępowania cywilnego został uchylony. Oznacza to, że obowiązujące przepisy prawa umożliwiają sprzedaż licytacyjną wyżej wskazanej kategorii lokali i nieruchomości. Wskazany przepis został uchylony w całości. Ustawa wprowadzająca taką możliwość obowiązuje od 15 kwietnia 2022 r.

Taka sama sytuacja ma miejsce w odniesieniu do opróżniania lokali i nieruchomości mieszkalnych, czyli tzw. „eksmisji". W tym przypadku wierzyciele jeszcze bardziej byli pokrzywdzeni. Pozbawiono ich możliwości przymusowego wykonania wyroku – tytułu wykonawczego, który uprawniał ich do opróżnienia lokalu mieszkalnego z osób i rzeczy. Mimo posiadania prawomocnego wyroku sądu nie mogli wejść w posiadanie lokalu mieszkalnego. Niejednokrotnie sprawy sądowe w wyniku których wierzyciele uzyskali korzystne rozstrzygnięcie co do prawa wykonania eksmisji trwały wiele miesięcy, a nawet lat. Tym bardzie zakaz wykonywania eksmisji był bardzo odczuwalny i dolegliwy. W skrajnych przypadkach zdarzało się, że wierzyciele musieli ponosić koszty utrzymania lokali bez możliwości z nich korzystania.

Na mocy art. 20 w/w ustawy z dnia 8 kwietnia 2022 r. uchylono art. 15zzu ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 2095, z późn. zm.), który zakazywał wykonywania tytułów wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego. Wobec tego ustawodawca nie stosuje już ochrony względem dłużników w zakresie wykonywania eksmisji z lokali i nieruchomości mieszkalnych. Eksmisje są już możliwe do wykonania.

Z kolei w dalszym ciągu obowiązują przepisy art. 952 (1) § 1-4 Kodeksu postępowania cywilnego. Wynika z nich, że termin licytacji lokalu mieszkalnego lub nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, które służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika, wyznacza się na wniosek wierzyciela. Wierzyciel jest uprawniony do złożenia takiego wniosku, jedynie w sytuacji, kiedy wysokość egzekwowanej należności głównej stanowi co najmniej równowartość jednej dwudziestej części sumy oszacowania nieruchomości. Jeżeli egzekucję z nieruchomości prowadzi kilku wierzycieli, termin licytacji takiej nieruchomości, wyznacza się również w przypadku, gdy wnioski w tym przedmiocie złożyli wierzyciele, których łączna wysokość egzekwowanych należności głównych stanowi co najmniej równowartość jednej dwudziestej części sumy oszacowania. Wyjątki od tej zasady przewiduje art.  952 (1) § 4 Kodeksu postępowania cywilnego, który stanowi, że: wymagań co do równowartość jednej dwudziestej części sumy oszacowania nieruchomości, nie stosuje się np.: jeżeli należność przysługuje Skarbowi Państwa lub wynika z wyroku wydanego w postępowaniu karnym.