Partnerzy serwisu:
Zamawiający nie może z własnej inicjatywy unieważnić umowy na podstawie art. 146 ust. 1 ustawy Pzp.

Pytanie:

W planie zamówień publicznych zamawiający uwzględnił montaż OZE w budynkach użyteczności publicznej o wartości 700.000 zł oraz w budynkach indywidualnych o wartości 10 mln zł. Zamawiający, prowadząc pierwsze postępowanie o wartości 700.000 zł, nie zsumował zamówień, w związku z czym ogłosił zamówienie w Biuletynie Zamówień Publicznych. Przeprowadzono procedurę i podpisano umowę z wykonawcą. Z przepisów wynika, że zamawiający powinien zsumować zamówienia i przekazać ogłoszenie o zamówieniu Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej. Czy teraz zamawiający ma obowiązek na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp unieważnić zawartą umowę? Jakie są ewentualne procedury unieważnienia kontraktu oraz jakie roszczenia może mieć do zamawiającego wykonawca? Realizacja robót jeszcze się nie zaczęła.

Odpowiedź:

Zamawiający nie może z własnej inicjatywy unieważnić umowy na podstawie art. 146 ust. 1 ustawy Pzp. W przedstawionych okolicznościach zamawiający może postąpić w następujący sposób:

a)      realizować zawartą umowę − z przepisów ustawy Pzp nie wynika, iż umowa, o której mowa w art. 146 ust. 1 ustawy Pzp jest nieważna,

b)      rozwiązać umowę na podstawie odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego − w takim przypadku należy uwzględnić ryzyko odpowiedzialności odszkodowawczej względem wykonawcy.

Przede wszystkim należy wskazać, iż zamawiający nie może z własnej inicjatywy unieważnić umowy na podstawie art. 146 ust. 1 ustawy Pzp, gdyż zgodnie z art. 144a ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp proces ten inicjuje prezes UZP. To on może wystąpić do sądu z powództwem o unieważnienie umowy, o której mowa w art. 146 ust. 1 ustawy Pzp i to sąd może dokonać jej unieważnienia.

W przedstawionych okolicznościach zamawiający może zdecydować się na realizację umowy. Z przepisów ustawy Pzp nie wynika, iż umowa, o której mowa w art. 146 ust. 1 ustawy Pzp, jest nieważna. W świetle przepisów ustawy Pzp nie ma obowiązku unieważnienia takiej umowy (jest ona ważna).

W przypadku tego rozwiązania należy uwzględnić ryzyko kontroli i skutków, jakie mogą one wywołać np. konsekwencji finansowych związanych z:

- naruszeniem art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Wedle tego przepisu naruszeniem dfp jest niezgodne z przepisami o zamówieniach publicznych ustalenie wartości zamówienia publicznego lub jego części, jeżeli miało ono wpływ na obowiązek stosowania przepisów o zamówieniach publicznych albo na zastosowanie przepisów dotyczących zamówienia publicznego o niższej wartości;

- nałożeniem korekt finansowych według tzw. taryfikatora – jeśli przedmiotowe zamówienie jest współfinansowane ze środków unijnych.

Zamawiający może wybrać opcję rozwiązania umowy na podstawie odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego. W ustawie Pzp brak jest przepisów regulujących możliwość rozwiązania przez zamawiającego umowy w okolicznościach takich jak w tej sprawie. Dlatego zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp do czynności podejmowanych w postępowaniu należy zastosować przepisy Kodeksu cywilnego. W przypadku tego rozwiązania trzeba uwzględnić ryzyko odpowiedzialności odszkodowawczej względem wykonawcy.

Anna Kaźmierczak

Więcej na Portal ZP