Kiedy można umorzyć postepowanie?

Przyczyna powodująca zbędność postępowania odwoławczego powinna być bezdyskusyjna i niewątpliwa.

Zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych Krajowa Izba Odwoławcza umarza postępowania odwoławcze, w formie postanowienia, między innymi w przypadku stwierdzenia, że dalsze postępowanie stało się zbędne lub niedopuszczalne[1].

W wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 13 października 2021 r. sygn. akt: KIO 2733/01 skład orzekający odniósł się do możliwości unieważnienia postępowania odwoławczego na wniosek stron postępowania.

W ocenie składu orzekającego KIO zgodnie z treścią art. 568 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych Izba umarza postępowania odwoławcze, w formie postanowienia, w przypadku stwierdzenia, że dalsze postępowanie stało się z innej przyczyny zbędne lub niedopuszczalne. Przedmiotowa przesłanka stanowi swoiste novum na gruncie przepisów Prawa zamówień publicznych (została wprowadzona od 1 stycznia 2021 r.), przez co nie doczekała się ona zbyt rozbudowanego orzecznictwa. Jednakże mając na uwadze założenie o spójności i zupełności przepisów Prawa zamówień publicznych w zakresie umorzenia postępowania odwoławczego, w ocenie KIO, przesłankę zawartą w ww. przepisie należy traktować jako sytuację wyjątkową, która powinna być stosowana w szczególnych przypadkach.

Ogłoszenia z kategorii Przetargi

Zobacz wszystkie ogłoszenia Przetargi (13233)

Przyczyna powodująca zbędność postępowania odwoławczego powinna być bezdyskusyjna i niewątpliwa

Co prawda stanowiska stron co do umorzenia postępowania z uwagi na to, że jego dalsze prowadzenie stało się zbędne były zgodne, niemniej jednak skład orzekający w sprawie objętej wskazanym powyżej wyrokiem uznał, że nie można było poprzestać wyłącznie na tym stwierdzeniu, ponieważ należało wziąć pod uwagę całość okoliczności składających się na przedmiotową kwestię.

Założenie to wynika z treści przepisu art. 568 pkt 2 Prawa zamówień publicznych, która nie odwołuje się do zgodnego stanowiska stron w zakresie zbędności postępowania, ale narzuca na Izbę obowiązek wszechstronnego rozważenia stanu faktycznego sprawy, tak aby mogła ona stwierdzić, że rzeczywiście dalsze postępowanie stało się zbędne. W tym kontekście Izba w pierwszej kolejności zauważyła, że odwołujący mimo tego, że zgodził się z zamawiającym co do umorzenia postępowania ze względu na to, że jego dalsze prowadzenie stało się zbędne, to jednocześnie podkreślił, że zamawiający zmodyfikował postanowienia Specyfikacji Warunków Zamówienia w sposób niezgodny z żądaniami wynikającymi z odwołań. Okoliczność ta wywołała u składu orzekającego uzasadnione wątpliwości co do tego, że jego dalsze prowadzenie stało się zbędne i pozwoliła przypuszczać, że spór co do kwestionowanych w odwołaniu postanowień SWZ w dalszym ciągu istnieje pomiędzy stronami. Z tych względów nie było podstaw do umorzenia postępowania na podstawie art. 568 pkt 2 Prawa zamówień publicznych.

Autor: Marek Okniński

[1] patrz: art. 568 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.).

Ustawa PZP zobowiązuje wykonawcę do podania stawki podatku VAT zgodnie ze swoją wiedzą

vat

Marek Okniński

Przepis art. 225 ust. 1 pkt. 4 Prawa zamówień publicznych nakłada na wykonawcę ubiegającego się o uzyskanie zamówienia publicznego obowiązek poinformowania zamawiającego, że to zamawiającego będzie obciążało prawidłowe odprowadzenie stawki podatku VAT, wskazując jednocześnie nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, których dostawa lub świadczenie będzie prowadzić do powstania obowiązku podatkowego u zamawiającego, wartość tego towaru lub usługi objętych obowiązkiem podatkowym zamawiającego bez kwoty VAT, a także wysokość stawki VAT, która zgodnie z wiedzą wykonawcy będzie miała zastosowanie.
Wykonawca musi dotrzymać terminu wyznaczonego ustawą

postępowanie odwoławcze

Marek Okniński

Uchybienie terminu na zgłoszenie przystąpienia oznacza brak możliwości wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym. Terminy przewidziane ustawą na dokonanie czynności przez podmioty biorące udział w postępowaniu odwoławczym mają bowiem charakter prekluzyjny i nie mogą być przywracane[3].
Potrącenie kary umownej - rozstrzygnięcie KIO

kary umowne

Marek Okniński

Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 16 października 2020 r. (sygn. akt: KIO 2296/20) stwierdziła, że przepis art. 15r[1] nie nakłada na zamawiających obowiązku wprowadzenia do postanowień umowy o zamówienie publiczne regulacji w zakresie braku możliwości potrącenia kary umownej zastrzeżonej na wypadek nie wykonania lub nienależytego wykonania umowy w sprawie zamówienia publicznego, w warunkach określonych wskazanym przepisem powszechnie obowiązującego prawa.